İstanbul’u Değil Dünyayı Alırım
Fatih, Edirne’de bir gün kıyafetini değiştirip çarşıda gezmeye başlamış. Bir ara bir bakkala uğrayıp yağ istemiş. Yağı aldıktan sonra da bal istemiş. İstemiş istemesine ya bakkal balı vermeyip şöyle demiş: “Bal var, yalnız onu da şu bakkaldan alın efendim.”
Padişah şaşkınlık içerisinde şu soruyu sormuş: “Niye sen vermiyorsun?”
Bakkal, sen şekilde cevaplandırmış Fatih’in sorusunu:
“Yalnızca ben kazanırsam öteki bakkallar açlıktan ölürler. Onların da çoçukları var, onlar da kazansınlar.” Padişah, hayretler içerisinde diğer bakkallara da uğramış ve hep aynı cevabı almış: “Sadece ben kazanmayayım, onlar da kazansın,” demişler her biri.
Bunun üzerine şöyle söylemiş Fatih Sultan Mehmed:
“Birbirlerine bu derece bağlı, birbirlerini böylesine düşünen bir halkım olduktan sonra ben değil İstanbul’u, bütün dünyayı bile alırım.”
